*******

Pixies - Hey

Love Song

How can I keep my soul in me, so that
it doesn't touch your soul? How can I raise
it high enough, past you, to other things?
I would like to shelter it, among remote
lost objects, in some dark and silent place
that doesn't resonate when your depths resound.
Yet everything that touches us, me and you,
takes us together like a violin's bow,
which draws *one* voice out of two separate strings.
Upon what instrument are we two spanned?
And what musician holds us in his hand?
Oh sweetest song.

Rainer Maria Rilke

Η συνείδησή μας είναι το καλύτερο βιβλίο Ηθικής που έχουμε.

Όταν είσαι ειλικρινής δεν ανησυχείς για τίποτε, δεν φοβάσαι κανένα, γιατί η ειλικρίνεια δεν βλάπτει παρά μόνον εκείνους που προσποιούνται τον ειλικρινή.

 Αγνώστου

Έτσι ξεκίνησα τη ζωή μου


Έτσι συνεχίζω

Εσύ;

                                                   
                                                                             
                                                  σκέψεις ατάκτως ειρημένες


                                             

Πόσο μάταιο  κι ανόητο είναι να κρύβονται οι άνθρωποι..στο περυτίλιγμα που έχουν ονομάσει χαρακτήρα..προσωπικότητα..κουλτούρα..για να καλύψουν τα κενά τις τρύπες που χάσκουν και δεν ξέρουν τι να τις κάνουν που φωνάζουν τους κοιτούν και τους λένε "θέλω φτιάξιμο πρόσεξε με μη με βάζεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου θα είμαι εδώ και σε κάθε στροφή που παίρνεις  σε καθε καινούργιο εγχείρημα θα βγαίνω μπρος σου δπλό τριπλό πολλαπλό μην με αγνοείς μην με καταχωνιάζεις" η επικάλυψη της επικάλυψης το έλεγα κάποτε.  
Aνόητο να θέλουν να ασχοληθούν  με άλλους ανθρώπους  μην έχοντας γνωρίσει τον δικό τους εαυτό πρώτα  μην έχοντας προσπαθήσει να λύσουν ομφάλιους λώρους γόρδιους δεσμούς και ότι δεσμό τους κρατά δέσμιους του εγώ τους "το περιτύλιγμα" όσο όμορφο λαμπερό κι αν είναι δεν διαρκεί για πάντα - μεγάλη λέξη το πάντα όπως και το ποτέ καλό δε να χρησιμοποιούνται με ιδιαίτερη σύνεση  εάν κάποια-ος διαθέτει σύνεση χμ.. 
Ανόητο.. γιατί τα μάτια όσο αριστοτεχνικά κι αν είναι βαμμένα δεν ξεγελούν η υποκρισία  η στενομυαλιά η μικροψυχία  δεν κρύβονται για πολύ η φύση είναι σοφή και όλα ξεδιπλώνονται μπροστά μας αρκεί να σκύψουμε  και να τους δώσουμε την ανάλογη προσοχή.

                                                                           


   

...
Τον εαυτό τον γνωρίζεις παρακολουθώντας τον στις σχέσεις σου με τους άλλους,με τους φίλους σου,με τους συναδέλφους σου,με τους καθηγητές σου και με όλους τους ανθρώπους γύρω σου.
Τον γνωρίζεις όταν παρατηρείς τους τρόπους και των άλλων,τις χειρονομίες τους,πώς ντύνονται,τον τρόπο που μιλάνε,την περιφρόνηση ή την κολακεία που σου δείχνουν και τη δική σου αντίδραση σ’ αυτά.
Τον εαυτό σου τον γνωρίζεις όταν παρατηρείς τα πάντα μέσα σου και γύρω σου και βλέπεις σ’ αυτά εσένα σαν να βλέπεις το πρόσωπό σου στον καθρέφτη.
Όταν κοιτάζεσαι στον καθρέφτη βλέπεις τον εαυτό σου όπως είναι,έτσι δεν είναι; Μπορεί να ήθελες να είχε διαφορετικό σχήμα το κεφάλι σου,με λίγο πιο πολλά μαλλιά,και το πρόσωπό σου να ήταν λιγότερο άσχημο αλλά το γεγονός είναι εκεί κι αντανακλάται καθαρά μπροστά σου στον καθρέφτη και δεν μπορείς να το παραβλέψεις και να πεις “Τί ωραίος που είμαι!”.
Τώρα: αν μπορείς να κοιταχτείς στον καθρέφτη των σχέσεων,ακριβώς όπως κοιτάζεσαι σ’ έναν κοινό καθρέφτη,τότε δεν σταματάς ποτέ να γνωρίζεις τον εαυτό σου.
Είναι σαν να βουτάς σ’ έναν ωκεανό που δεν έχει βυθό ούτε ακτή.Οι περισσότεροι από μας θέλουν να μπορέσουν να πουν “Γνώρισα τον εαυτό μου και είμαι ευτυχισμένος” αλλά δεν είναι καθόλου έτσι.
Αν μπορείς να κοιτάς τον εαυτό σου χωρίς να καταδικάζεις ό,τι βλέπεις,χωρίς να τον επαινείς, χωρίς να τον συγκρίνεις με κάποιον άλλο,χωρίς να εύχεσαι να είχες πιο όμορφο πρόσωπο ή να ήσουν πιο ενάρετος,πιο έξυπνος ή πιο καλός.
Αν μπορείς να παρατηρείς εκείνο που είσαι και να προχωράς με αυτό,τότε θα ανακαλύψεις ότι είναι δυνατό να πας ατέλειωτα μακριά.
Τότε δεν υπάρχει τέλος σε αυτό το ταξίδι,και εδώ βρίσκονται το μυστήριο και η ομορφιά του.

Κρισναμούρτι
“Η αίσθηση της ευτυχίας”
εκδ.καστανιώτη
 μεταφρ.Ν.Πιλάβιος

*******

Αrcade Fire - Reflector

 ...

Photos by Zena Holloway

 

*******

Agnes Obel - The Curse